Lang geleden, in 'n verafgeleë magiese bos, was daar 'n magiese diersel, en dié diersel was 'n Kristal konyn. Hierdie konyn word gesê om wonderlike kragte te hê, en in staat te wees om vrede en geluk te skenk aan almal wat na hom kyk.
Die Kristal Konijn het daaglikse in die wei geskippel, maar was die meeste lewendig tydens die nag wanneer die volle maan die naghemel verlig het. Tydens die nag sou die konijn uit sy hol kom en onder die sterre speel. En wanneer dit gedans het... Dit was soos om tover te kyk, selfs die bome beweeg met die diere. Dit was 'n draak.
Meeste van die plezier van die krisaalgarland was om dit aan diegene uit te gee wat siek was, of wat bedroefd was. Die konyn het ten minste die mense in sy nabyheid gerus en minder ongerus gemaak. Wanneer hulle seer voel, sou baie van die dorpelinge na die konyn soek, wetende dat sy teenwoordigheid hul ongemak sou verlig. Baie ander glo dat om deur die KristalKonyn aangeraak te word, hulle van hul siekte genees sou word.
Die wit kristal blok k Konyn was beroemd vir nie net sy toornis, maar ook sy skoonheid. Sy hare skitter asof dit 'n liggies kwaliteit het, sagteer as sed. Mense geniet om na die pragtige patrone van sy velp te kyk, hoopvol dat daar 'n geheim daarin verborge is. Die KristalKonyn was meer soos 'n visioen van skoonheid.
Dus was die KristalKonyn nie net mooi en betoverend nie, dit het ook 'n betekenis vir natuurglovers gehad. Sommige beskou dit as 'n simbool van hernuwing, 'n herinnering dat daar altyd 'n moontlikheid van 'n beter toekoms is selfs in uitdagende tye.