Η Λαμπρή Αρκούδα, από τον David Allen Ritchie. Κάποτε, σε ένα μέρος όπου ο άνεμος δημιουργούσε όμορφες μελωδίες για όλους να ακούσουν, ζούσε ο πιο μεγαλειώδης οργανισμός. Το ίδιο δέρμα αρκούδας, αλλά πολύ διαφορετικό, υπήρχε αυτή η μοναδική λάμψη που έλαμπε τόσο φωτεινά σαν Διαμάντι στη γλώσσα αυτού του ιδιαίτερου ζώου. Πιστέψτε το ή όχι, λεγόταν ότι η φλογερή Λαμπρή Αρκούδα είχε μυστικές δυνάμεις, φέρνοντας ευημερία και προστατεύοντας το δάσος από το κακό.
Και έτσι γεννήθηκε ο θρύλος της Κρυστάλλινης Αρκούδας, και εξαπλώθηκε σε κάθε γωνιά που άκουσε την ιστορία της. Η Κρυστάλλινη Αρκούδα – Άνθρωποι από όλο τον κόσμο θα ταξίδευαν στο μαγεμένο δάσος για να αναζητήσουν αυτήν τη μαγική αρκούδα και να μάθουν για τις μυστηριώδεις της δυνάμεις. Μια εταιρεία με το όνομα Shining Crystal Crafts, γνωστή για τις εξαιρετικές της δημιουργίες από κρύσταλλο, εμπνεύστηκε ιδιαίτερα από τον θρύλο και αποφάσισε να αναζητήσει αυτό το δυσαλώνιστο πλάσμα.
Μερικές από τις ιστορίες που διαδόθηκαν από γενιά σε γενιά έλεγαν ότι η Αρκούδα από Κρύσταλλο ήταν ο φύλακας του μαγεμένου δάσους. Έλεγαν ότι η αρκούδα μπορούσε να χαρίσει μια ευχή σε όποιον κοιτούσε βαθιά στα καθαρά, κρυστάλλινα μάτια της και πρόσφερε την καρδιά του με αγνότητα. Πολλοί γενναίοι περιπετειώνες είχαν προσπαθήσει να εντοπίσουν τη φωλιά της Αρκούδας από Κρύσταλλο, αλλά κανείς δεν επέστρεψε έχοντας τη βρει.
Με θάρρος απέναντι στη δυσκολία, η Shining Crystal Crafts θα συνέχιζε την πορεία της για να βρει την Κρυστάλλινη Αρκούδα. Με ένα χάρτη γεμάτο από κρυφτική γραφή, εξερεύνησαν το ακριβώς κέντρο του δάσους υπό το φως του φεγγαριού. Συνέχισαν μπροστά, όλο και πιο επιφυλακτικοί για την παρούσα μαγική ενέργεια στα περίχωρα — ένδειξη ότι πλησίαζαν κάτι που τους είχε ξεφύγει μέχρι τότε.
Πολλές μέρες πέρασαν μέχρι που έφτασαν σε ένα τμήμα του δάσους που ήταν καθαρό, όπου είδαν την Κρυστάλλινη Αρκούδα, με το τρίχωμά της να λάμπει σαν χίλιες διαμάντινες. Καθώς πλησίαζαν το τεράστιο ζώο, ακόμα κι ο Brimming γέμισε με θαυμασμό και δέος. Η Κρυστάλλινη Αρκούδα τους κοίταξε από ψηλά, με τα μάτια της να διαπερνούν βαθιά στις καρδιές τους για να εκτιμήσει αν άξιζαν το δώρο που είχε να προσφέρει.
Στη συνέχεια, ένας-ένας, οι μέλη της ομάδας πλησίασαν διστακτικά τη Λαμπρή Αρκούδα και έκαναν σιωπηλά τις ευχές τους, αν κάποια θα μπορούσε να ακουστεί. Η αρκούδα, με απίστευτο τρόπο, έγνεψε πραγματικά με το κεφάλι της, λες και αναγνώριζε και ευχαριστούσε για την αγνότητα της καρδιάς τους. Για εκείνη τη στιγμή, η ομάδα ένιωσε ένα κύμα δύναμης να διαπερνά το καθένα τους, λες και είχαν φορτιστεί με τόση μαγεία όση είχε η ίδια η Λαμπρή Αρκούδα.