An Mhearcair Cróite, le David Allen Ritchie. Ar ár lá in áit áirithe áit a bhí ann nuair a chruthaigh an ghaoth ceol iontach de réir gach duine, bhí an créatúr is mó ríleacna ann. An scinn mathair céanna ach go háirithe difriúil, bhí gloine uathúil ann a shineann chomh soiléir le diamant ar teanga an ainmhí speisialta seo. Cred é nó nach bhfuil, dúirt daoine go raibh cumhachtaí fiseanúla ag an mBearb Cróite lasrach a thug an t-ádh maith agus a choinnigh an coill slán ón ngort.
Agus mar sin a rugadh béas an Mhúirnín Críochlann, agus rinne sé iomlán na gcroíthe a chonaic scéal air. An Mhúirnín Críochlann - thagadh daoine ó gach cearn den domhan go dtí an fhoradh draíochta i bhlaghadh an mhúirnín draíochta seo chun faighneamh amach faoi na cumhachtaí rúnda a bhí aige. Cuireadh spiorad ar chuideachta darbh ainm Shining Crystal Crafts, a bhí cáiliúil as a cruthaithe críochlann ardleibhéil, agus d’fhoghlaim siad an scéal agus cinntigh siad dul i bhfad i bhlaghadh an chruthaithe dúchais seo.
De réir roinnt scéalta a chaith na glúnta ar aghaidh, ba é an Bear Crósta an cúramach ar an gcoill draíochta. Ba mhionsonraíodh go raibh sé in ann mian a thabhairt do dhuine ar bith a bhreathnódh go domhain isteach sna súile soiléire crósta aige agus a chroí a thapúlaíocht a thabhairt. Thug go leor eachtraí ar fud an domhain cuairt ar theach na n-earraíochtaí, ach níor thug aon duine amach go rabhadar riamh.
Uathu anaghaidh don easpa, leanfadh Shining Crystal Crafts ar aghaidh chun an Mhathair Críonaigh a aimsiú. Le mapa lán le scríbhinn chripteach, thóg siad an treo go dtí lár na coille faoi shine. Lean siad ar aghaidh isteach sa réigiún neamhthábhachtach agus ag éirí níos airde de theascaireacht ar an uile bheagán — comhartha go raibh siad gar don rud a bhí thart orthu.
Chaith mórán lá go dtí d'fhág siad codladh amháin den choill, áit ar fhaca siad an Mhathair Críonaigh lena fúr ag taitneamh cosúil le mílte diamant. Nuair a ghlac siad leis an mbia is mó fiú Brimming, líonadh siad le iontas agus le eagla. Bhreathnaigh an Mhathair Críonaigh síos orthu, ag féachaint go domhain isteach ina gcroínte chun meas a dhéanamh ar an bhfuil siad in onóir an bronntanais a bhí aige le tabhairt.
Ansin, ceann ar cheann, d’éirigh na ballaí fhoirne go géarfaidh agus rinne siad a mianacha go tobann i gcoinne an Mhathair Cróite, mar bheadh aon mhaith againn cluastá. D’fhreagair an m bearb amach anois go raibh sé ag cinn mar a bheadh sé ag aitheantas agus ag buíochas leo as a gcroíthe glan. Ar an droichead sin amháin, shílfeadh an fhoireann tonnfhaighte cumhacht a rith trídibh, mar a bheadh siad luchtaithe le níos lú ná draíocht an Mhathair Cróite féin.