Σε ένα μικρό χωριό, στη βάση ορεινών όγκων που καλύπτονταν από ομίχλη, υπήρχε ένα νεαρό κορίτσι που ονομαζόταν Λίλυ. Η Λίλυ ήταν ένα περίεργο κοριτσάκι που μεγάλωσε με πνεύμα περιπέτειας και αγαπούσε να τρέχει και να παίζει στα δάση και τα λιβάδια γύρω από το σπίτι της. Μια μέρα, ενώ περπατούσε μέσα στο δάσος, βρήκε ένα κρυστάλλινος Κύκνος που έλαμπε. Και αυτό το κύκνο δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο κύκνο που είχε δει ποτέ η Λίλυ· τα φτερά του έλαμπαν στο φως του ηλίου σαν διαμάντια και έριχναν δωδεκάχρωμες ακτίνες σε όλα τα γύρω δέντρα.
Μαγεμένη από τη λαμπερή λάμψη του κρυστάλλινου κύκνου, η Λίλυ έβαλε τρεμάμενα το χέρι της και χάιδεψε το λείο, κρύο σώμα του. Τα μάτια της διαστάληκαν όταν ο κύκνος ξαφνικά ζωντάνεψε, απλώνοντας απαλά τα φτερά του και ανυψώνοντας στον αέρα. Η Λίλυ δεν δίστασε να τον ακολουθήσει, καθώς αισθάσεις εκπλήξεως και συναρπαστικής συγκίνησης, όπως ποτέ δεν είχε νιώσει στη ζωή της, διαπερνούσαν το σώμα της. Πετούσαν ψηλά στον ουρανό, και η Λίλυ μπορούσε να δει το χωριό τους να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο, ένα στίγμα φωτός ανάμεσα στο τοπίο του κόσμου.
Η Λίλι ένιωσε τη λαχανιά να απογειώνεται, και μέσα από τα σύννεφα έβλεπε τα κρυστάλλινα φτερά της να λάμπουν και να γυρίζουν· ήταν μια μαγική λαχανιά! Κάποιοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να παίρνει τα όνειρα και να τα μετατρέπει σε πραγματικότητα, να εκπληρώνει ευχές, να φέρνει στο φως τα κρυμμένα ταλέντα εκείνων που πιστεύουν στη μαγεία της. Και καθώς η λαχανιά χτυπούσε τα φτερά της, έριξε ένα μαγικό χάρισμα στη Λίλι, γεμίζοντας την καρδιά της με θάρρος και το μυαλό της με ατελείωτα όραμα.
Στα ταξίδια της Λίλι και της κρυστάλλινης λαχανιάς, συνάντησαν πολλά εκπληκτικά πλάσματα και μαγικούς τόπους. Ταξίδεψαν σε ένα κρυστάλλινο παγωμένο παλάτι με τις νεράιδες του χιονιού, που χόρευαν στην ψυχρή αναπνοή. Κατέπλευσαν στον πυθμένα της θάλασσας, όπου οι σειρήνες γέμιζαν τα υποθαλάσσια σπήλαια με τα τραγούδια τους. Η κρυστάλλινη λαχανιά πήγε τη Λίλι σε πολύ μακρινούς χρόνους και τόπους, και σε κάθε γωνιά της έδειξε τη μαγεία, την ομορφιά του σύμπαντος που σχεδόν δεν μπορούσε να φανταστεί, αλλά ήδη αναπνεόταν από εκείνους που πιστεύουν.
Η Λίλι ανακάλυψε νέες πλευρές του εαυτού της μέσα από τα ταξίδια της. Έμαθε ότι ήταν πιο δυνατή και αποφασιστική από ό,τι νόμιζε· θαρραλέα, ισχυρή, ικανή. Δίπλα της ήταν η κρυστάλλινη κύκνος που της επέτρεψε να αντιμετωπίζει τις πιο δύσκολες προκλήσεις με αυτοπεποίθηση και να ξεπερνά δυσκολίες που δεν είχε ούτε φανταστεί ποτέ, ας μην τις καταλάβει ή αντιμετωπίσει. Και τα αντιμετώπισαν όλα μαζί, τις εκρήξεις, τις στιγμές τρόμου και την απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτή ήταν η σωστή επιλογή, και τόσα πολλά άλλα που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει, με ανοιχτό νου και καρδιά.
Και με την πάροδο του χρόνου, ο ήλιος έδυσε πίσω από το μακρινό βουνό, και η Λίλι με την κρυστάλλινη κύκνο επέστρεψαν εκεί απ’ όπου είχαν ξεκινήσει, μέσα στην περιπλάνησή τους στο δάσος. Με μια τελευταία κίνηση των φτερών, η κύκνος μεταμορφώθηκε ξανά σε γλυπτό από κρύσταλλο, με τα μάτια της να λάμπουν από ευγνωμοσύνη και αγάπη. Η Λίλι ήξερε ότι η ώρα τους μαζί είχε τελειώσει και ότι η μαγεία και η φιλία που είχε βρει στην κρυστάλλινη κύκνο θα ζούσαν για πάντα στην καρδιά της.